در انتخاب باطری باید دقت کرد تا بهترین باطری ماشین را تهیه کنیم. با استارت زدن، بیشترین جریان از باتری کشیده می شود. تقاضای جریان در استارت، چندین صد آمپرست. این مقدار زیاد جریان به سرعت از باتری کشیده می شود و بعد از روشن شدن خودرو، دینام آرامتر، شارژ خالی شده را به باتری برمی گرداند.
موتور که روشن شد، دینام هم به گردش می افتد. دینام، ژنراتوریست که جریانی بین 60 تا 150 آمپر تولید می کند. این مقدار آمپر برای تامین جریان تمام وسایل برقی خودرو کافیست. سرعت چرخش دینام متناسب با دور موتور است و سرعت چرخش بالا، جریان بیشتر و سرعت چرخش پایین، جریان کمتری تولید می کند. در برخی شرایط مانند هنگامی که موتور با دور درجا (تقریبا 800 دور در دقیقه) کار می کند و چندین وسیله ی برقی مانند سیستم صوتی، برف پاک کن، لامپها و بخاری با هم کار کنند، جریان تولیدی دینام کمتر از تقاضای جریان این وسایلست و باتری به کمک دینام می آید تا کمبود جریان را جبران می کند.
حتی در موقعیت خاموشی موتور، برخی وسایل الکتریکی مانند ساعت، حافظه سیستم صوتی، حافظه کامپیوتر موتور و حافظه صندلیها از باتری تغذیه می کنند، هر چند جریان مورد نیاز خودرو در خاموشی موتور به 50 میلی آمپر هم نمی رسد.
اگر سیستم شارژ باتری خراب شود، باتری به ناچار باید تمامی جریان مورد نیاز خودرو را تامین کند. معمولا یک باتری سالم می تواند به مدت 120 دقیقه، 25 آمپر جریان تولید کند، قبل از اینکه شارژ باتری به حدی برسد که دیگر نتواند موتور را روشن نگاه دارد.
ساختار باتری ماشین
اگر دو ف غیر هم نوع را در اسید قرار دهید و سیمی را به دو ف متصل کنید، جریان در دو ف و سیم بر قرار می شود. یک میخ فولادی (آهنی) و یک میله مسی را در لیمو فرو ببرید، و سیمی را به دو سر دیگر میخ و میله وصل کنید، اگر ولتمتر داشته باشید، حتما باتری لیمویی برایتان اثبات خواهد شد!
باتری از صفحه های مثبت و منفی تشکیل شده است. این صفحه ها، همان دو میله فی فرو رفته در لیمو و آب اسید نیز آب لیموست. در باتری خودرو واکنش بین صفحه ها و آب اسید، در صفحه مثبت کمبود الکترون و در صفحه منفی فراوانی الکترون به وجود می آورد. اگر رابط (سر) صفحه ها به همدیگر متصل شود، الکترون از صفحه منفی به صفحه مثبت حرکت می کند؛ یا به عبارت دیگر جریان برقرار می شود. جریان تا هنگامی ادامه می یابد که بین دو صفحه اتصال برقرار باشد(مصرف کننده در مدار وجود داشته باشد) و یا آب اسید ضعیف نشده باشد.
صفحه باتری روی اسکلتی بنا می شود که شبیه پنجره مشبک و از جنس آلیاژ سرب است. سرب نرم است و برای سخت کردن سرب، آنتیموان و کلسیم برای ساخت اسکلت صفحه های باتری به سرب اضافه می شوند. مواد صفحه های باتری به صورت خمیر، روی اسکلت چسبانده می شوند و جریان تولید شده در مواد صفحه ها به وسیله اسکلت انتقال می یابد. ماده استفاده شده در صفحه مثبت، دی اکسید سرب PbO2 و به رنگ قهوه ای تیره و ماده استفاده شده در صفحه منفی، سرب Pb متخلخل و به رنگ خاکستری است. اختلاف پتانسیل بین PbO2 و Pb در یک محیط اسیدی 2.1 ولت می باشد.
صفحه های مثبت و منفی به تناوب تکرار می شوند و نباید با یکدیگر در تماس باشند. جداکننده ای نارسانا و دارای سوراخهای ریز بین صفحه ها قرار می گیرد تا هم صفحه های مثبت و منفی در تماس نباشند و هم آب اسید (آب داخل لیمو) به راحتی به صفحه ها دسترسی و توانایی حرکت در بین آنها را داشته باشد. جداکننده ها از کاغذ پوشیده شده از رزین، پلاستیک متخلخل و فایبرگلاس ساخته می شوند.
یک سلول از تعدادی صفحه مثبت و منفی و جداکننده بین آنها تشکیل می شود. معمولا تعداد صفحه های منفی یکی بیشتر از صفحه های مثبت است. ولی در برخی باطری های جدید با هم برابرند. صرف نظر از تعداد صفحات به کار رفته در سلول، ولتاژ هر سلول 2.1 می باشد؛ زیرا اتصال صفحه های یک سلول به صورت موازیست. هر چه تعداد صفحه ها بیشتر باشد، جریان تولیدی هم بالاترست. یک باتری 12.6 ولتی شامل 6 عدد سلول 2.1 ولتیست که به طور سری قرار دارند. در این صورت رابط منفی یک سلول به رابط مثبت سلول کناری متصل است. سلولها به وسیله دیواری از جنس جداره باتری از هم جدا شده اند.
جنس باطری ماشین از پلى پروپلین، پلاستیکی سخت و مقاوم در برابر دمای بالا، لرزش و آب اسیدست. مواد صفحه های مثبت و منفی در مرور زمان می ریزند و در کف باتری جمع می شوند. اگر صفحه ها چسبیده به کف باتری بودند، رسوب صفحه ها بین آنها اتصال کوتاه برقرار می کردند؛ ولی سلولها روی پایه هایی سوارند تا از کف باتری بالاتر قرار بگیرند و به این صورت محفظه ای در زیر سلولها تشکیل می شود. رسوبها در این محفظه ها تجمع می کنند. در برخی باتریها به جای این محفظه ها، جداکننده دوطرف و پایین هر صفحه را احاطه می کند تا در صورت ریزش مواد از صفحه، رسوبها به جای جمع شدن در کف باتری، در محفظه جدا کننده جمع شوند تا ارتباط بین صفحه مثبت و منفی برقرار نشود.
تمامی صفحه های مثبت و منفی و جداکننده ها غرق در آب اسید هستند. 64 درصد وزنی از آب اسید، آب و 36 درصد باقیمانده، اسید سولفوریک H2SO4است. کارخانه این آب اسید را به باتری اضافه می کند و یا هنگام فروش در فروشگاه به باتری اضافه می شود. بعد از پر کردن باطری با آب اسید استاندارد، نباید آب اسید به باتری اضافه شود. در باتریهای معمولی، در خالی شدن شارژ و شارژ کردن، آب به صورت گاز هیدروژن و اکسیژن از باتری خارج می شود؛ بنابراین مقداری آب تقطیرشده به باتری اضافه می کنند. اگر آب تقطیرشده در دسترس نبود، آب آشامیدنی تمیز تنها انتخاب دیگرست. برای خروج این گازها و جلوگیری از ترکیدن باتری، سوراخهای ریزی در درپوش هر سلول تعبیه می کنند.
درباره این سایت