مقدمه ای بر باتری های سرب اسیدی
سابقه سلول سرب- اسیدی که اصطلاح صحیح تر آن سلول سرب- اکسید سرب» می باشد به سال 1859 برمی گردد که یک فیزیکدان فرانسوی به نام Gaston Plante اولین سلول قابل شارژ عملی را متشکل از دو باریکه سرب حلقه شده که با یک پارچه کتانی جدا می شدند ساخت، این سیستم مبنای پرمصرف ترین باطری ماشین ثانویه کنونی(سلول سرب- اسیدی) می باشد.
علت موفقیت عظیم این سیستم به خاطر عوامل متعددی مثل هزینه نسبتاً پایین و دسترسی به مواد خام، سهولت ساخت، طول عمر باتری، و خواص الکتروشیمیایی مطلوب می باشد.این باتری ها را می توان از سلولی دارای یک الکترود منفی از جنس سرب متخلخل (اسفنج سرب) و یک الکترود مثبت از جنس دی اکسید سرب ،pbp2 هر دو در محلول آبی اسیدسولفوریک غوطه ورند معرفی نمود.
شارژ
این نوع باتری ها در انواع سوپاپ دار valve regulated lead acid) VRLA) به منظور ارتقاء بخشیدن به باز ترکیب (recombination) شیمیایی اکسیژن در الکترود منفی و در نتیجه به حداقل رساندن کاهش آب طراحی شده اند. بنابراین این باتری ها بازترکیبی هستند بدین معنا که اکسیژنی که به طور نرمال روی صفحات مثبت تولید می شود ،
توسط صفحه منفی جذب شده و به آب تبدیل می گردد و از تولید هیدروژن در صفحه منفی جلوگیری می کند. بنابر این ظرفیت الکتریکی به طور مؤثر در اثر خشک شدن الکترولیت از دست نرفته و از دست رفتن ظرفیت و پایان احتمالی طول عمر از فساد تدریجی الکترولیت ناشی می شود. لذا این موضوع که فرایند فساد تدریجی با دمای بالا و ولتاژ شارژ بالا تسریع می شود می بایست بسیار مورد توجه قرار گیرد.
در انواع سیلد شده سوپاپ دار ( valve regulated lead acid) این باتری ها به دلیل باز ترکیب درونی گازها هیچ نیازی به افزودن آب و یا اسید و کنترل آنها نمی باشد و سوپاپ های این باتری ها به هیچ وجه نمی بایست باز شوند چرا که به شدت موجب از دست رفتن گازهای درونی باتری می شوند و در نتیجه از طول عمر باتری کاسته خواهد شد.
درباره این سایت